----------------------------------------------------------------------------------------------------

اگر قرار باشد كه ما به توليد ملي برسيم،بايد به نيروي كار متخصص خود نيز رسيدگي كرده و جوانان متخصص وتحصيل كرده وتوانا در عرصه توليد ،اما بي كار را دريابيم.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

يكي از اولين توقعات افراد داراي تحصيلات دانشگاهي يافتن شغل مناسب است. اما آن چه امروزه با آن مواجهيم موجي از دانشجويان و فارغ التحصيلان بيكار است. چرا چنين است؟

عرضه نيروي كار تحصيلكرده و دانشگاهي عموما در اختيار دولت است و در اكثر موارد رقابت چنداني در بين دانشگاه ها و همچنين دانشجويان وجود ندارد: در نتيجه شرايط انگيزشي لازم براي بهتر درس خواندن در محيط هاي علمي ما فراهم نمي آيد .

در طرف تقاضا شرايط بدتر است : زيرا اكثر تحصيلكرده ها قاعدتا بايد جذب سازمان هاي وابسته به دولت شوند ، ولي طبق سياستگذاري ها، دولت و سازمان ها و بنگاه هاي دولتي در حال كوچك شدن هستند و اگر استخدامي داشته باشند ، در بيشتر مواقع كيفيت تحصيل اهميت زيادي ندارد و بيشتر ماهيت روابط است كه امكان اشتغال را به وجود مي آورد

بخش ديگري كه امكان جذب دانش آموختگان را فراهم مي آورد، بخش خصوصي است كه البته سهم آن نسبت به بخش دولتي كمتر است : زيرا از يك طرف درصد بسيار كمتري از كل اقتصاد در اختيار اين بخش است و از طرف ديگر از آنجا كه بنگاه ها عموما در محيط رقابتي كار نمي كنند ، آن چنان كه انتظار مي رود، متقاضي نيروي انساني تحصيلكرده نيستند .

 فقدان رقابت در بازار كسب و كار نيز دليل ديگري است  زيرا وقتي بنگاه ها مجبور به رقابت در داخل كشور يا در سطح بين المللي نباشند ، به دانش اقتصادي براي بهبود كيفيت و كاهش هزينه ها براي بهينه سازي فرآيند توليد نياز ندارند . براي آنها اين امكان وجود دارد كه در بازارهاي داخلي هر كالايا خدمتي را كه توليد مي كنند به فروش برسانند و مثالي كه عموما ارائه مي شود، صنعت خودروسازي است: به عنوان نمونه به اين نكته اشاره مي شود كه صنعت خودروسازي چه نيازي به اقتصاددان دارد، زيرا اين صنعت دليلي براي كاهش جدي هزينه هاي خود ندارد و البته اگر اين نياز احساس شده باشد كه اخيرا به دليل تحميل فضاي رقابتي از طرف كشورهاي همسايه چنين شده است، فارغ التحصيلان دانشگاه ها عموما قابليت اجراي اين كار را ندارند، زيرا آموخته هاي آنها چيزهاي ديگري بوده است .

بنابراين در محيط كسب وكار ايران يا نياز به دانش بالاتر وجود ندارد، يا اگر به وجود آمده باشد ، دانشگاه ها و استادان ما براي پاسخگويي به اين گونه نيازهاي جامعه آماده نشده اند.

معمولادر دانشگاه هاي جهان ، صاحبان كسب و كار نيازهاي خود را به تكنولوژي هاي مدرن در قالب پروژه هايي به دانشگاه ها ارائه مي دهند و استادان با همكاري دانشجويان ( به ويژه در سطح دكترا) براي پاسخگويي به نيازهاي مطرح شده به اجراي كارهاي تحقيقي گسترده مي پردازند و از اين طريق ضمن دستيابي به پاسخ براي صاحبان پروژه ها ، استاد و دانشجو در كنار يكديگر رشد مي كنند و همزمان با آن امكانات آموزشي مورد نياز و روزآمد براي فضاهاي آموزشي فراهم مي آيد.

به همين دليل تعداد مقالات چاپ شده آنان بسيار بيشتر از استادان دانشگاه هاي ايراني است و تعداد اختراعات و نوآوري هاي ثبت شده آنها نيز قابل مقايسه با ايران نيست.

از طرفي جذب فارغ التحصيلان دانشگاهها و مراكز آموزش عالي كشور در بازار كار منوط به داشتن توانائيها و ويژگيهايي است كه بخشي از آنهــا مي بايست در طول دوران تحصيل در دانشگاه ايجاد گردد. به نظر مي رسد عدم تناسب بين فرايندها و مواد آموزشي رشته هاي تحصيلي موجود در دانشگاهها با مهارتها و توانائيهاي مورد نياز بازار كار، مهمترين عامل موفق نبـــودن فارغ التحصيلان در كاريابي و اشتغال است. علاوه بر اين مورد، برخي از عوامل بيــــروني كه خارج از حوزه فعاليت و كنترل نظام آموزش عالي است نيز بر اشتغــــال فارغ التحصيلان تاثير بسزايي دارند.

عوامل موثر بر اشتغال فارغ التحصيلان را مي توان به دو دسته عوامل دورني و عوامل بيروني تقسيم كرد:

عوامل دروني، فرايندها و راهبردهايي هستند كه در نظام آموزش عالي به كــــار گرفته مي شوند و به طور مستقيم يا غيرمستقيم با مقوله اشتغال و كاريابي فارغ التحصيلان ارتباط دارند. مهمترين اين عوامل عبارتند از:

1 - عدم تناسب بين ظرفيت فعلي پذيرش دانشجو در دانشگاه و نيازهاي آتي بازار كار 2 - عدم تناسب بين محتواي آموزش با مهارتهاي شغلي 3 - عدم توفيق دانشگاهها در ايجاد و تقويت روحيه علمي و انگيزه خدمت رساني به جامعه در دانشجويان 4 - مشخص نبودن حداقل قابليتهاي علمي و عملي براي فارغ التحصيل شدن 5 - عدم آشنايي اعضاي هيات علمي با فرايند و نحوه انجام امور در واحدهاي توليدي و خدماتي مرتبط با رشته تحصيلي فارغ التحصيلان 6 - فقدان زمينه مناسب براي آموزشهاي علمي و كاربردي 7 - ناكارآمدي اعضاي هيات علمي در تربيت نيروي كار متخصص مورد نياز جامعه 8 - مطرح نبودن مسائل علمي و پژوهشي به عنوان اولويت اول در دانشگاهها.

عوامل بيروني شامل كليه مواردي مي شوند كه بر اشتغال فارغ التحصيلان به طور مستقيم و غيرمستقيم تاثير گذاشته و مانع از جذب آنها در بازار كار مي گردند. اين عوامل عبارتند از: 1 - رواج نيافتن و مشخص نبودن فرهنگ كاريابي 2 - عدم توسعه بنگاههاي كاريابي خصوصي 3 - عدم توسعه كانونهاي فارغ التحصيلان و ناكارآمدي آنها در كاريابي و هدايت شغلي 4 - تعدد متقاضيان و رقابت شديد براي كسب مشاغل موجود 5 - رواج نيافتن فرهنگ كارآفريني و كم بودن تعداد كارآفرينان 6 - وجود مشكلات اجرايي در پياده كردن سياستها و برنامه هاي كلان اشتغال.

بي توجهي به اين عوامل باعث شده كه اگر در گذشته نه چندان دور داشتن يك مدرك تحصيلي در يك رشته خوب در يك دانشگاه معتبر بهترين دليل براي يافتن شغل مناسب بود. امروز داشتن مدرك دليلي براي داشتن شغل نيست. در واقع ديگر بازار خواهان فارغ التحصيلان نيست.

اشباع بازار كار و حجم انبوه فارغ التحصيلان در نگاه اول، دورنمائي نااميدكننده از اشتغال فارغ التحصيلان را به تصوير مي كشد به خصوص كه مشكلات استخدامي و موانع قانوني پيش روي آن امكان دسترسي به شغل دولتي را براي فارغ التحصيلان تا حد زيادي كاهش داده است.

متاسفانه سيستم آموزش عالي ايران جوري عمل مي كند كه افزايش ميزان فارغ التحصيلان در رشته هاي مختلف صرف نظر از ابعاد و پيامدهاي اجتماعي آن تا حد زيادي اقتصاد كشور را تحت الشعاع قرار مي دهد. ايجاد مشاغل كاذب و شاغل شدن در حرفه اي به غير از رشته تحصيلي، علاوه بر آنكه نيروي كار اقتصادي يك كشور را به شدت توسعه نيافته معرفي مي كند، در نامتوازن شدن وضع اقتصادي كشور نيز تاثير بسزائي دارد..

از دگر سو، بزرگ شدن بخش هاي خدماتي ارزش مدرك تحصيلي در كشور را به شدت نازل كرده است. اين مسئله آينده نا اميدكننده اي را براي فارغ التحصيلان جوياي كار بوجود آورده است. اين معضل فراگير متاسفانه در ميان بخش زيادي از فارغ التحصيلان با معدل خوب نيز ديده مي شود. دانشجوياني كه دوره ليسانس رابه اتمام مي رسانند و بلافاصله در مقطع تحصيلات تكميلي مشغول به تحصيل مي شوند، پس از فراغت از تحصيل، در رشته مورد نظر خود از مهارت و توانائي كافي برخوردار نيستند. فارغ التحصيلان صرف داشتن مدرك تحصيلي بالا گمان مي كنند كه بلافاصله پس از فراغت از تحصيل به شدت مورد توجه ارگان ها و بخشهاي دولتي و غير دولتي قرار خواهند گرفت غافل از اينكه مدرك زدگي جائي براي كيميا پنداشتن مدرك تحصيلي باقي نگذاشته است.

يكي از علل مهم افزايش بيكاري در بين فارغ التحصيلان متناسب نبودن رشته ها و آموزش هاي دانشگاهي با نياز بازار كار است، انتزاعي بودن متون درسي دانشگاه ها و تطبيق نداشتن آنها با واقعيت هاي اجتماعي علت مهم ديگري است كه به بيكاري فارغ التحصيلان دامن مي زند. با اين حال واقعيت آن است كه فراگيري حرفه هاي مختلف و كسب تخصص در زمينه هاي گوناگون در حين تحصيل مي تواند بار اقتصادي و رواني ناشي از بيكاري فارغ التحصيلان را كاهش دهد. از اين منظر بايد گفت كه آموزش نيروي كار كماكان حلقه مفقوده نظام آموزشي كشور محسوب شده و چنانچه متوليان در برنامه هاي دراز مدت به امر آموزش حين تحصيل دانشجويان توجه جدي داشته باشند پديده بيكاري فارغ التحصيلان تبعات زيان باري كمتري خواهد داشت.

ارتباط صنعت و دانشگاه، جذب نخبگان دانشگاهي، تحقيق و توسعه و واژه هايي مانند اين همگي سياست هاي فوق العاده اي براي بهبود وضعيت صنعت و توليد و اقتصاد كشور هستند. اما اين سياست ها در شرايطي كه حتي امكان استخدام فارغ التحصيلان دانشگاهي به سادگي ميسر نيست معناي خود را از دست داده اند. اميد است كه روزي برسد كه ديگر در آمارها نخوانيم ميزان بيكاري تحصيل كرده ها چندين برابر بيكاري افراد دانشگاه نرفته است.

جهان نيوز/ ماهنامه تدبير/ پايگاه اطلاع رساني حوزه انديشه

تبليغ كالاهاي داخلي و از همه مهمتركالاي خارجي آنهم در سال حمايت از توليد ملي، عاطفه و احساس شهروندان را به هم ريخته است، حجم اين تبليغات به حدي رسيده كه هم به آلودگي بصري شهرها دامن زده و هم آرامش مردم را مختل كرده است.

به گزارش خبرنگار مهر، به تازگي قانون منع تبليغ كالاي خارجي كه مشابه آن در داخل كشور توليد مي شود تصويب و به اجرا در آمده است.

با اين وجود متاسفانه شاهد تبليغ انواع كالاهاي خارجي به خصوص كره اي و چيني در تابلوهاي شهري و نيز اتوبانهاي بين شهري و جاده ها هستيم و كسي يا ارگاني به اين قانون تن نداده و وقعي ننهاده است.

اين در حاليست كه امسال از طرف مقام معظم رهبري حمايت از توليد ملي، كار و سرمايه ايراني نام گذاري شده است.

تبليغ كالا و خدمات خارجي كه مشابه داخلي ندارد با رعايت استفاده از حداكثر 20 درصد ظرفيت تبليغات محيطي و تنها با خط فارسي مجاز است و همچنين تبليغات كالا و خدمات خارجي كه مشابه داخلي ندارند در بزرگراه‌ها، تابلوهاي بزرگ شهري و بين شهري، پل‌هاي عابر پياده ، تابلوهاي الكترونيكي و ... ممنوع است.

معاون مطبوعاتي و اطلاع رساني وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي با بيان اينكه متاسفانه فضاي تبليغات كشور را اغلب تبليغات كالاي خارجي پر كرده است مي گويد: تبليغ كالاي خارجي در سطح شهرها ممنوع نشده بلكه قرار است اين تبليغات سامان دهي شود.

محمد جعفر محمدزاده مي افزايد: وزارت ارشاد مسئول نظارت بر محتواي تبليغات است و كاري به تعداد و مكان تبليغات ندارد و هر زمان ابلاغيه شوراي فرهنگ عمومي بدست ما برسد آنرا اجرا خواهيم كرد.

اما دبير شوراي فرهنگ عمومي كشور از ممنوعيت تبليغ كالاي خارجي خبر مي دهد و مي گويد: بر اساس مصوبه شوراي عالي انقلاب فرهنگي، تبليغ كالا و خدمات خارجي كه مشابه داخلي دارد ممنوع است و تبليغات كالا و خدمات داخلي كه نام خارجي دارد نيز ممنوع است.   

منصور واعظي مي افزايد: بر اساس اين مصوبه شوراي عالي انقلاب فرهنگي تبليغ كالا و خدمات خارجي كه مشابه داخلي دارد ممنوع است و تبليغات كالا و خدمات داخلي كه نام خارجي دارد ممنوع است.

واعظي با اشاره به اينكه در گذشته عكس شهدا در اتوبان تهران و قم استفاده مي‌شد، افزود: برخي با اين انتقاد كه اين تصويرها موجب تصادف مي‌شود عكس‌ها را برداشتند ولي در حال حاضر پر است از تبليغات خارجي.

در مواردي كه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي در اجراي هر يك از مواد و تبصره‌هاي مصوبه ابهام داشته باشد نظر كارگروه تبليغات محيطي شوراي عالي انقلاب فرهنگي مبناي عمل خواهد بود.

بي شك حمايت در عمل از توليد كننده و توليد ملي انگيزه و شوق لازم را بين توليد كندگان دوچندان خواهد كرد و رويكرد "ما مي توانيم "را تقويت خواهد كرد.

چرا كه تنها راه مقابله و دفع تحريم هاي اقتصادي غرب حركت به سمت خودكفايي و رسيدن به استقلال كامل اقتصادي است.

يك طرف اين حمايت مردم هستند كه با خريد و مصرف كالاي ايراني فارغ از قيمت و كيفيت آن از توليد ملي حمايت كرده و باعث مي شوند چرخه توليد اقتصادي و صنعتي مملكت همچنان بچرخد اما نگاهي به وضعيت بازار كشور و نوع زندگي مردم نشان مي دهد همچنان و به دلايل گوناگون مصرف كالاي خارجي بالاست و اين عادت علاقمندي به اجناس و كالاهاي خارجي در نزد ايرانيان باقي مانده است و بازار كشور هم از اجناس خارجي به خصوص چيني اشباع شده و كمر توليد كننده ايراني را خم نموده است .

جولان تبليغ كالاهاي كره اي و به خصوص چيني در جاده هاي كشور كه هم بازار كشور را به تسخير در آورده و هم پدر توليد كننده را در آورده است و همچنين تبليغ وسيع اين اجناس در فضاي عمومي شهرها چه توجيهي مي تواند داشته باشد و عواقب تعطيل شدن كارخانه ها و بيكار شدن نيروي كار ايراني را چه كسي بر عهده خواهد گرفت اين سوال افكار عمومي است كه مسئولان بايد پاسخگو باشند.

واردات سالانه 70 ميليارد دلار به طور رسمي و قاچاق 20 ميلياردي ضربه هاي جدي در سالهاي اخير بر توليد ملي وارد ساخته و اتنقاد كارشناسان اقتصادي را از واردات بي حساب و كتاب در پي داشته است كه در تناقض با رويكرد جهاد اقتصادي و حمايت از توليد مي باشد

خبرگزاري مهر

حمايت از كار و سرمايه ايراني امنيت اقتصادي توليد داخل را فراهم مي‌كند و حيله جديد دشمنان نظام را كه همانا جنگ اقتصادي است نقش بر آب مي‌كند مشروط بر اينكه برخي مسئولان به جاي حواشي به اصل كار بپردازند.


شايد در ابتداي دهه پيشرفت و عدالت دلايل نامگذاري اين دهه براي برخي از مردم و مسئولان كاملا مشخص نبود ليكن پس از گذشت چهار سال از اين دهه دورنگاه زنجيره ده ساله اقتصادي كشور براي همه روشن و آشكار شده است.

در ابتداي دهه مقاصد شوم استكبار و تشديد تحريم‌ها عليه ايران اسلامي كاملا هويدا نشده بود. ليكن تدابير حكيمانه مقام معظم رهبري با آينده‌پژوهشي اين مهم را دريافته و با نامگذاري با معناي دهه، آماده‌سازي افكار عمومي و ايجاد زمينه لازم در بين مسئولان براي مقابله با تحركات استكبار سبب شد تا در ابتداي چهارمين سال از دهه پيشرفت و عدالت با گذر از مشكلات ناشي از تحريم‌ها، مرحله اول طرح عظيم هدفمند‌كردن يارانه‌ها با دستاوردها و نتايج قابل قبولي سپري شود به طوري‌كه مقام معظم رهبري در فرمايشات خود در نخستين روز سال جديد نقاط قوت عملكرد ملت را در سال 90 به مراتب بيشتر از نقاط ضعف آن بر شمردند كه همراهي مردم با مسئولان از آن جمله بود.

هر چند در سال جهاد اقتصادي آنگونه كه بايد از فرصتها استفاده نشد اما علي‌رغم آن دشمنان خارجي و برخي از عناصر داخلي از توفيقات به دست آمده خوشايند نبودند و در انتظار بهره‌برداري از نقاط ضعف بودند به طوري كه برخي از افراد شايعاتي چون بروز قحطي را سردادند اما رهبر معظم انقلاب با درايت خود به اين موضوع نيز اشاره و در بيانات خود فرمودند كه دشمنان در سال گذشته تمام توان خود را به كار گرفتند تا حركت ملت و نظام اسلامي را مختل كرده و يا دستاوردهاي آن را ضعيف و مخدوش جلوه دهند، اين حركت‌ها مي‌توانست ضمن تضعيف امنيت رواني مردم با مطرح كردن عدم توانايي دولت در تأمين نيازها، يأس و نااميدي را گسترش دهد اما مطرح كردن سال 91 به نام "سال توليد ملي و حمايت از كار و سرمايه ايراني" بعنوان يكي از زنجيره‌هاي پس از جهاد اقتصادي اين ترفندها را نقش بر آب كرد.

بنابر اين با تكيه بر الطاف الهي بر همه اقشار جامعه و به خصوص مسئولان عمل به رهنمودهاي رهبر فرزانه انقلاب الزامي است و اين رهنمودها خواهد توانست با حمايت از كار و سرمايه ايراني در كنار رونق بخشيدن به توليدات ملي، ثبات و امنيت اقتصادي توليد را بيش از پيش فراهم و حيله جديد دشمنان و بدخواهان ملت و نظام اسلامي را كه همانا جنگ اقتصادي است نقش بر آب كند مشروط بر اينكه برخي از مسئولان به جاي پرداختن به حواشي و درخواست ابزارهاي مختلف براي تحقق سال حمايت از توليد ملي، عمل و اجرا را سرلوحه كار خود قرارداده و آموزه‌هاي ديني را در نظر گرفته و با استفاده از مديريت‌هاي اسلامي تدابير حكيمانه رهبر انقلاب را جامعه عمل بپوشانند.

*تحقق آرمان‌هاي حمايت از توليد ملي

براي تحقق اهداف و آرمان‌هاي حمايت از توليد ملي، كار و سرمايه ايراني در سال 1391 سه اصل مهم بايد مدنظر قرار گيرد تا نتايج اين بركات براي توليد و توليد‌كننده قابل دسترس ‌باشد.

1ـ اعتقاد بخش دولتي كه بايد برنامه‌ريزي و نظارت بر ايجاد زير ساخت و زيربناهاي لازم را براي توليد فراهم كنند، در صورت تدوين برنامه‌‌هاي مورد نياز توسط هر يك از دستگاه‌هاي اجرايي و تلفيق آنها از سوي دستگاه متولي مي‌توان به تحقق اهداف سال كمك كرد.

2ـ توليد با كيفيت، در صورت تدوين برنامه‌ها و ايجاد زير ساخت‌هاي مورد نياز كه زمينه توليد با كيفيت را فراهم مي‌آورد، توليد‌كنندگان نيز در ارتقاء كيفيت محصولات خود اهتمام داشته باشند. بنابر اين مصرف كننده نيز با توجه به كيفيت بالاي توليدات داخلي رغبت بيشتري به خريد و استفاده از كالاهاي توليد داخل خواهد داشت.

3ـ عزم ملي، يعني همگان بايد باور كنيم كه در شرايط كنوني حمايت از توليد داخل به استقلال و خودكفايي كشور و جلوگيري از وابستگي به بيگانان كمك مي‌كند. براي ايجاد عزم ملي براي مصرف كالاهاي داخلي بايد تشويق را مدنظر قرار داد و از هر گونه اعمال فشار و يا وضع مقرراتي كه باعث عكس‌‌‌‌العمل مصرف كننده شود پرهيز نمود.

بخش كشاورزي در صورت وجود زنجيره توليد با برنامه‌ريزي‌‌هاي خود مي‌تواند در راستاي منويات مقام معظم رهبري نسبت به توليد و تأمين نيازهاي مردم نقش اساسي داشته و در سال 91 دستاوردهاي مناسبي داشته باشد.

يادداشت از: محمدرضا شافعي‌نيا مدير عامل موسسه جهاد استقلال

منبع:خبرگزاري فارس

rcirib.ir

پرستيژگرايي در سال توليد ملي

تلويزيون و تبليغ پرستيژ گرايي در انتخاب شغل

يكي از مهمترين موانع سر راه كار و توليد در كشور ما، پرستيژگرايي است. تمايل به داشتن برخي كارها به خاطر داشتن پرستيژ مناسب و پرهيز از بسياري از كارهاي ديگر، موجب شده در شرايطي كه زمينه هاي زيادي براي كار جوانان وجود دارد بيكاري يقه آنها را بگيرد و نياز به استفاده از كارگرهاي خارجي باشد.

در جامعه ي ما وجهه و پرستيژ مشاغلي به عنوان وجهه ي شايسته و پرستيژ عالي تبليغ مي شود كه داراي شاخصه هاي شناخته شده اي در زمينه هاي مختلف باشد في الجمله اعتبار خوب و پرستيژ مناسب براي برخي مشاغل است كه از آن به كارهاي پشت ميزي تعبير مي كنند. نقش صدا و سيما در تبليغ اينگونه مشاغل، تا حد زيادي برجسته و پررنگ است و اميد است با اصلاح اين مشكل، بتوان در بينش عوامانه تاثيري درخور گذاشت.

در اكثر فيلم و سريالهاي تلويزيون كسي به عنوان يك جوان شايسته و يك داماد موفق و ايده آل نشان  داده مي شود كه داراي تحصيلات دانشگاهي و شغل مناسبي از قبيل پستهاي مديريتي باشد. در حالي كه براي رسيدن به اين جايگاه و اين پرستيژ مطلوب تبليغ شده در جامعه، براي بسياري از جوانان امكان و فرصت نيست. لذا جوانان زيادي مي بينيم كه با وجود داشتن زمينه مناسب براي كار، مثل تداوم شغل پدر ، يا اشتغال به كارهاي توليدي كوچك ،بيكاري را ترجيح مي دهند. از نظر آنها اشتغال به اين گونه مشاغل شرم آور يا لااقل بي اهميت است. هم اكنون در كشور ما زمينه هاي مناسبي براي بسياري از مشاغل مثل ساختمان سازي، تعميرات، كارهاي تاسيساتي و ... وجود دارد كه علي رغم دستمزدهاي قابل قبول توجه جوانان ما را جلب نمي كند. چنانچه ريشه هاي اين بي توجهي و اكراه را پيدا كنيم بيش از همه به عامل نگاه جامعه خواهيم رسيد. فضاي تبليغي موجود در جامعه ما اينگونه مشاغل را تقبيح و تحقير مي نمايد. اكنون اين وظيفه صدا و سيما است كه در بسياري از برنامه هاي خود تجديد نظر كند. چه دليلي دارد كه براي نشان دادن يك انسان محترم ،او را استاد دانشگاه معرفي كنيم و براي نشان دادن يك آدم بي كفايت او را يك كارگر ساده نشان بدهيم. در حاليكه واقعا خدمات بسيار ارزنده اي از سوي همين كارگران يا صاحبان مشاغل جزئي و كوچك به جامعه ما ارائه مي شود.

نگاهي به وضعيت تبليغي برخي مشاغل در برنامه هاي پر طرفدار سيما

 از امتيازات سريال پر مخاطب ستايش اين بود كه همسر درستكار ستايش ،يعني طاهر فردوس نه معلم بود نه هنرمند ،بلكه راننده كاميون بود. اين مسئله مي توانست در روحيه ي رانندگان ماشينهاي سنگين و خدمتگذاران مجموعه ي بزرگ حمل و نقل كشوري تاثير مثبتي داشته باشد اما متاسفانه در همين سريال، جنايتها و خيانتهاي زيادي به ديگر رانندگان در اين مجموعه نسبت داده شد و اغلب رانندگان اين مجموعه كه حضور پررنگتري هم داشتند شخصيتهاي منفي بودند و نهايتا رانندگي ماشين سنگين باز هم مثل بسياري از سريالهاي ديگر با اوباش و اراذل و نقشهاي منفي نمايش داده شد و در اذهان مردم با بدبختي و دربدري متبادر گشت. لذا اين سريال به جاي اينكه در پرتو محبوبيت طاهر، شغل او را نيز تبليغ كند، با مبالغه ي بدبختي هاي شغلي طاهر بيشتر به عيوب و پستي اين شغل اشاره كرد.

رانندگاني با ادبيات شكسته و تيپ مخصوص گنده لاتها در فيلمهاي تلويزيوني، حضور پررنگ كاميون داران در تبهكاري و قاچاق مواد مخدر در برنامه هاي تلويزيوني، نشان دادن صحنه هاي دلخراش تصادف ماشينهاي سنگين كه يك صدم سفرهاي اين ماشينها را هم شامل نمي شود، و... از اقداماتي است كه به صورت مستقيم يا غير مستقيم در تقبيح و تخريب اين شغل در اذهان عمومي شده است. حال آنكه كشور ما با داشتن سطح وسيع جغرافيايي، جمعيت نسبتا زياد، آب وهواي چهار فصلي، و صادرات و واردات فراوان نياز جدي و مبرم به داشتن طيف وسيعي از رانندگان با تجربه و با انگيزه اي دارد كه از همين مرز و بوم برخاسته باشند. گفتني است كه يك شغل هر چه بيشتر تقبيح و تخريب شود بيشتر منظور تبهكاران و اراذل و اوباش مي شود و اين به ضرر سيستم حمل و نقل كشور است.

رانندگي يك كاميون با دو تن بار كه لزوما آهسته و پيوسته است، از حاشيه ي يك جاده ي كويري در ساعات اوليه شب ،قطعا هم زيباست و هم عارفانه ! و تمام فضاي قلب و ذهن انسان را از ياد و عشق خداوند لبريز مي كند .چه كسي گفته است اين شغل، خشن و بد عاقبت است.

صدا و سيما مي تواند با نمايش زيباييها و جذابيتهاي اين شغل ،و تاثير و جايگاه آن در خدمت به كشور و تقدير غير مستقيم از زحمتكشان اين عرصه ،ضمن تبليغ و تقدير از ايشان در جهت رسيدن به فردايي بهتر براي شاغلين در اين حوزه كاري ،خدمتي  بكند. گفتني است كه مجموعه  خوش ركاب از اين نظر تاحدي سودمند و قابل تقدير بوده است.

در خصوص مشاغلي مثل ساختمان سازي هم كه اشتغال كثيري در هر جاي اين ميهن بزرگ فراهم كرده نيز صدا و سيما خوب عمل نكرده است. در بسياري از فيلم و سريالهاي تلويزيون(مثل سريال پنجره) اين مهندس ساختمان است كه به حساب مي آيد. پيمانكاران، بنا كنندگان، سازندگان اصلي، همه يا سياهي لشكرند يا فوق العاده بي اهميت و سطح پايين. در بسياري از اين سريالها كه نوعا پرمخاطب هم هستند، براي نشان دادن مديريت و سلطه و اقتدار مهندس، بيشتر، كارگران و سازندگان را احمق و منفعل نشان مي دهند. با نگاهي كه اين فيلم و سريالها آن را ترويج مي كنند اشتغال به اينگونه شغلها شرم آور و نشانه بي سوادي،كم هوشي و بدبختي است.

شايد اين نوع تحليل و استنتاج در نگاه اوليه چندان مهم و در خور توجه نباشد اما وقتي ملاحظه مي كنيم در كشورهاي پيشرفته بر اساس مطالعات روانشناسي و محاسبات جامعه شناسي، براي تبليغ اهداف سياسي ،تنها با هجي كردن يك كلمه در ابتداي فيلم يا نشان دادن يك صحنه ي كاملا غير مستقيم، سعي در ايجاد عواطف دلخواه دولت در خصوص يك مطلب در دراز مدت دارند، بيشتر به اهميت نشان دادن اين صحنه هاي تاثيرگذار _هرچند كم رنگ و در حاشيه _، پي خواهيم برد.